Puisten als de Feldringalm zijn door de voorzienigheid toch echt in dit goddelijke stukje Oostenrijk gedrukt om er van boven naar beneden op twee latten vanaf te slalommen, doch daar denkt de Reiseführer, aimabel van aard, maar niet geheel vrij van sadistische trekjes, tijdens deze donkere winteravond toch anders over.
Wij moeten zo nodig van beneden naar boven, met uit de kluiten gewassen tennisrackets onder de voeten. Van Satterle (1.600 meter) naar de Hütte op de top (1.888 meter) en ook nog kruipend tussen bomen door, terwijl er wel degelijk een redelijk beschaafd pad op nog geen twintig meter van ons verwijderd ligt. [Bron: Telegraaf.nl]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten